dragan-che

Verski turizam predstavlja jedan od najstarijih oblika turističkog putovanja. Danas, ovaj vid turizma ima izuzetno veliki značaj na globalni turizam uopšte i mnoge zemlje koriste svoje religijske potencijale kako bi se što više popularizovale i privukle turiste. Jedna od tih zemalja je i Srbija, koja sa izuzetno bogatom verskom tradicijom i mnoštvom sakralnih objekata privlači pažnju kako domaćih tako i inostranih turista.

Religijski turizam je fokusiran na posetu religijskih mesta, atrakcija i destinacija, a glavni cilj jste angažovanje putnika na jačanju određene vere. Međutim kada se govori o religijskom turističkom putovanju, ono ne mora biti prevashodno motivisano religijskim razlozima, već je dovoljna i znatiželja za upoznavanjem različitih kultura, naroda i običaja.

Za sve domaće turiste koji putuju po Srbiji i obilaze manastire dobro je znati da, baš poput freski i ikona koje se nalaze u srpskim svetinjama, nešto slično mogu imati i u svom domu. Naime, uslužna izrada ikona omogućava svim vernicima i poštovaocima religije da po sopstvenoj zamisli dobiju ikonu koja će krasiti dom.

U nastavku pogledajte koji to srpski manastiri privlače najviše turista i kako zapravo izgleda verski turizam u Srbiji.

Manastir Studenica - kulturno dobro Srbije od izuzetnog značaja

Studenica je jedan od najvećih i najbogatijih manastira Srpske pravoslavne crkve. Osnovao ga je Stefan Nemanja 1190. godine, a nalazi se na oko 60 kilometara od Kraljeva. Manastir je veoma poznat po svojoj kolekciji fresaka, naročito iz 13. i 14. veka. Ovaj manastir predstavlja nepokretno kulturno dobro Srbije i spomenik je kulture od izuzetnog značaja.

Ovaj manastir bio je politički, kulturni i duhovni centar srednjovekovne Srbije, a posvećen je Uspenju presvete Bogorodice. U manastiru se nalazi plaštanica Antonija Iraklijskog iz 14. veka, kao i najstariji srpski časovnik. U pitanju je sunčanik kod koga senka umesto na brojke pada na slova. Manastir Studenica je 1986. godine uvršten na UNESCO listu Svetske baštine.

Manastir Mileševa - najlepše freske baš u ovom manastiru

Manastir Mileševa je podignut u 13. veku, a čuven je pre svega zahvaljujući fresci Beli anđeo. Na pomenutoj fresci prikazan je arhanđel Gavrilo kako sedi na kamenu i pokazuje Hristov prazan grob. Beli anđeo je bio skriven ispod druge freske od 16. do 20. veka.

Freske koje se nalaze na unutrašnjim zidovima Mileševe su najveća slikarska dostignuća tog doba u Srbiji, ali i slikarstva u Evropi. Mileševsko slikarstvo krase i portreti vladara, a među njima su Stefan Prvovenčani, Stefan Nemanja, Sveti Sava, kralj Vladislav, kralj Radoslav...

Manastir Sopoćani - mesto gde počivaju mošti značajnih ličnosti

Manastir Sopoćani nalazi se kod Novog Pazara, na izvoru reke Raška. Nedaleko od svoje tadašnje prestonice Rasa, Sopoćane je u 13. veku podigao kralj Uroš I. Naziv Sopoćani dobio je od reči “sopot”, što znači izvor.

Posebna vrednost manastira predstavljaju freske koje su vrhunac srpskog, ali i vizantijskog slikarstva tog doba. Najpoznatija freska je Smrt Bogorodice koja se nalazi na čak 40 metara kvadratnih. U ovoj srpskoj svetinji nalazi se veliki broj najpoznatijih fresaka iz srednjeg veka Srbije.

Manastir Sopoćani su jedan od najznačajnijih spomenika kulture ovih prostora. Od 1979. godine nalazi se na UNESCO listi zaštićenih spomenika. U Sopoćanima počivaju mošti kralja Uroša I, ali i deo moštiju svetih vračeva Kozme i Damjana.

Manastir Žiča - sedište Srpske autokefalne arhiepiskopije

Žiča se nalazi u blizini Kraljeva. Manastir je podigao kralj Stefan Prvovenčani, ali je uništen u 13. veku kada ga je spalio bugarski kralj Šišman. Stefan Milutin ga je obnovio početkom 14. veka, a tokom svoje 700 godina duge istorije više puta je uništavan.

Manastir Žiča je bio sedište Srpske autokefane arhiepiskopije na čijem čelu se nalazio Sveti Sava. Značajan je po tome što je u njemu zabeleženo krunisanje sedam srpskih kraljeva iz roda Nemanjića. U Žiči se nalaze radovi oslikani oko 1220. godine, dok je bio period Zlatnog doba slikarstva.

U manastiru se nalazi još jedan sloj freski, koje su nestale u 14. veka kada je Žiču obnovio kralj Milutin. Od fresaka se izdvajaju scene iz Hristovog života, portreti Stefana Prvovenčanog i freske Svetih apostola Petra i Pavla.

Manastir Ljubostinja - zadužbina jedine srpske ktitorke

Manastir Ljubostinja poznat je pre svega po tome što je zadužbina jedine srpske ktitorke tog vremena - kneginje Milice. Podignut je 1387. godine, a nalazi se na 4 km od Trstenika, pored Ljubostinjske reke, a predstvalja značajan građevinski poduhvat okružen šumovitim brdima.

Fasada je zidana kamenom i bila je omalterisana i islikana, tako da je davala utisak da je zidana redovima kamena i opeke. Kameni okviri prozora, portala i rozeta imaju bogatu ornamentiku i značajno doprinose sveukupnom utisku. Od prvobitnih fresaka sačuvani su lepi portreti kneza Lazara i kneginje Milice i njihovih sinova Stefana i Vuka na zapadnom zidu.

Manastir Manasija - kulturni centar srednjovekovne Srbije

Manastir Manasija ili Resava zadužbina je srpskog despota Stefana Lazarevića. Ovaj manastir je spomenik kulture od izuzetnog značaja. Veruje se da je Manasija izgrađena 15. veka i bila je kulturni centar Srbije tog doba.

Obnavljan je više puta. Najčuvenije delo u ovom manastiru je freska Svetih ratnika. Manastirski kompleks sastoji se od crkve Svete Trojice, velike trpezarije - “škole” koja je teško oštećena i tvrđave s 11 kula od kojih je najveća čuvena “Despotova kula”.

U Srbiji postoji više od 400 aktivnih manastira, a najveći ktitori u Srbiji bili su svakako iz dinastije Nemanjića, ponajviše Stefan Nemanja i car Dušan, pa tako neki od najlepših srpskih manastira potiču još iz 12. i 13. veka. Značaj srpskih manastira, kao i kulturno i versko nasleđe koje nose sa sobom su izuzetno veliki, pa nema sumnje zbog čega svako ko odluči da poseti Srbiju ili bolje je upozna mora da prođe rutu na kojoj se nalaze ove srpske svetinje.