Пркос

Pomrcina duse uzela pod svoje,
zlokobno se smesi u svojoj tami
i krvavom testerom pir svoj
nastavlja,
tugom i nemoci bezdusno se hrani.

Samo jos grme utvare zla
arlaucu besno,nikad im dosta
od pohoda krvavih ledi se krv
sto alavo lapcu do samrtnog
hropca.

Razdani Boze te umove mracne
stani na branik nevinosti ceda
zaustavi pir sto otima duse
daj oku svetlosti sto ceka je sa
neba.

by Prkos