Пркос

Osama cvrsto prigrli tugu,sliku joj ka uzglavlju nemo gleda,
drhtaj sto protresa snagu i dusu, ni ugao usne pomeriti neda.
Bespomocno, sa teskim pokretom usne,prizivam svetlost veselog bica,
zovem grleno,ne cuje niko,hocu osmehe gde decija vriska,
odzvanja do kasno u suton plavi, hocu slavuja sto veselo peva,
hocu iz tuge sto me rukama davi,hocu osvit jutra okupano suncem,
da umorni zivot tugu zaboravi...


by Prkos