Nostalgično : bila je tako lijepa

[DaDole]

“KVISKOTEKA”, NAJBOLJI YU KVIZ SVIH VREMENA

Za “Kviskoteku” kažu da je najbolji jugoslovenski kviz svih vremena i jedna od najuspešnijih emisija TV Zagreb. Nastala je 1979. i emitovana je punih 15 godina od 1980. do 1995. godine.

[DaDole]

Penjanje na drvo, kotrljanje po padini, izgradnja skloništa, trčanje na kiši, puštanje zmajeva, hvatanje ribe udicom, hvatanje rakova, hvatanje žaba, zakopavanje prijatelja u pesku, pravljenje kolača od blata, grudvanje, podizanje šatora … šta sve kao deca nismo probali!



Arjačkinje barjačkinje. Negde se ova igra zvala i Aberečke abertute, ali princip je bio isti: deca okupljena u dva protivnička tabora bi se uhvatila čvrsto za ruke, udaljila se na dvadesetak metara jedna od drugih. Onda se počelo uglas uzvikivati: “Arjačkinje, barjačkinje, koga ćete?”. Protivnički tabor odgovara imenom nekog od protivnika, a onda se prozvani zaleti i počne trčati nastojeći probiti “živi zid” na suprotnoj strani. Ukoliko ne uspe, protivnički tabor ga zadržava, a pobednik je onaj tko zadrži svu decu u svom taboru.

[DaDole]

LJUBAVNI ROMANI: FENOMEN JEDNOG VREMENA

Dok nas nisu zatrpali sa jeftinim latinoameričkim produkcijama tzv. tv novela jedini izvor ljubavnog štiva slične kategorije su bili veoma popularni ljubavni romani koje ste u džepnom formatu mogli u obilju kupovati na bilo kojem kiosku za štampu.
Neki su zlobno komentarisali da “ti to čitaju domaćice dok vade veš iz mašine”. Obavezno, nakon prve strane, moraju pročitati kraj, pa se onda opet vratiti na početak i mirno nastaviti dalje s romanom.
Kažu da su bili šund, ali nema veze, bar ih je narod čitao.

[DaDole]

(P)OŠTA (T)ELEGRAF (T)ELEFON – SVE ŠTO NAM JE NEKADA TREBALO

Jedna od stvari bez kojih je nekada bio nezamisliv svakodnevni život krila se iza ona tri slova: PTT – Pošta Telegraf Telefon. Nije postojao drugi način za komuniciranje, možda jedino golub pismonoša.



ko se nešto trebalo hitno javiti tu je bio telegram, a on je uglavnom donosio dve vrste vesti – loše i dobre, pa smo prijem najavljenog telegrama uvek očekivali s nekom zebnjom. Slali su se diktiranjem teksta službenoj osobi na šalteru pošte ili pozivanjem posebnog telefonskog broja. Verovatno najveću radost, posebno najmlađima, donosili su muzički telegrami koji su se obično slali za rođendane ili slične prilike. Dolazili bi upakovani u posebnu kovertu sa ptt logo-om i natpisom telegram. Bili su formi jedne veće preklopne razglednice unutar koje je bio zalepljen mikro zvučnik sa malom baterijom. Po rasklapanju, razglednica bi počela da “svira” odabranu melodiju.

[DaDole]

“ĆIRO”: VOZ KOJI JE OBELEŽIO ISTORIJU NAŠIH ŽELEZNICA

[DaDole]

STRIP JUNACI KOJI SU OBELEŽILI 60-TE I 70-TE GODINE

[DaDole]

Sećate li se stranice “Cicin kutak” iz “Politikinog zabavnika”? Cicu smo sekle, lepile na karton da bi nam što duže trajala a onda je „oblačile“ u njene papirne haljine i sjajno se zabavljale.

[DaDole]

HULA HOP – NEZABORAVNA IGRAČKA IZ DETINJSTVA

[DaDole]

VOKMEN ( WALKMAN ) – SJEĆATE LI SE?

[DaDole]

[DaDole]

MIRKO I SLAVKO – MIRKO PAZI METAK. HVALA SLAVKO, SPASIO SI MI ZIVOT.

[DaDole]

MILAN I RAŠA – DA LI DANAS POSTOJI PRIJATELJSTVO POPUT NJIHOVOG ?


Serija „ Salaš u Malom Ritu“ je kultna serija , čije reprize nikoga ne ljute, naprotiv, dokaz je, da odnosi među ljudima mogu da donesu vrhunska umjetnička djela, poput iste. Serija je načinila pionirski poduhvat razbijanja klasične sheme crno – bijele projekcije nedavne prošlosti. Zahvaljujući svojim malim junacima ( Milanu i Raši), Slavku Štimcu prije svega, ova Serija „ Salaš u Malom Ritu „ je odavno legendarna i kultna serija , čije reprize nikoga serija je vezala za sebe daleko najveći broj malih, a vjerujemo, i odraslih gledalaca.

[DaDole]

TRULE KOBILE – NEKADA OMILJENA IGRA MEĐU DEČACIMA


Danas je teško sresti mališana koji zna da igra trule kobile. Njihova glavna igračka je kompjuter pa ne čudi da je prizor dečaka koji se zabavljaju igrajući trule kobile odavno zaboravljen!

Trule kobile jedna je od najgrubljih igara za dečake. Princip igre se sastojao u tome da se formiraju dve ekipe sa istim brojem učesnika. Jedna ekipa skače na drugu ekipu čiji su članovi povezani u „lanac“ koji je napravljen na način da su im glave zabijene između butina članu ekipe koji se nalazi ispred. Na kraju lanca nalazi se jedan neutralan učesnik tzv. jastuk koji je obično naslonjen leđima na zid. Na njegove ispružene ruke, koje drži ispred sebe sa dlanovima okrenutim prema gore, krajnji član lanca naslanja glavu.
Članovi protivničke ekipe naskaču na drugu ekipu, koja ne sme da „poklekne“. U tom nastojanju bacaju se što više u zrak i snažno sedaju protivniku na leđa. Naravno da nekada, u tom nastojanju ima i nekorektnih postupaka. Zbog toga se određuje sudija koji je ponekad i u ulozi „jastuka“ a ponekad je neutralni član koji sa strane posmatra ovu igru i pazi na nepravilnosti.

[DaDole]

Zastava SFRJ se vijori i u 21.vijeku



Ispred Olimpijskog stadiona u Montrealu, Kanada (slikano 2011.



Port Eliot Festival, Engleska, Juli 2012



Clear lake, Kolorado, SAD



Durmitor, Crna Gora



Scena iz filma “Twilight” (2008)



Novi Zeland